Dag 27- treinreis door Europa - Montpellier (zaterdag 20/8)

Het idee om naar de gloednieuwe skatebaan in het plaatsje Baillargues te gaan, valt in het water als we ontdekken dat we of 3 uur moeten rondhangen voordat er weer een trein teruggaat of maar 15 minuten hebben om de baan uit te proberen. Beide opties vindt Zohra niet echt een aantrekkelijk idee. Dus het alternatief wordt de streets of Montpellier! En een foto momentje bij de 17e eeuwse Porte du Peyrou, de Arc detriomphe van Montpellier.

Voordat we naar het strand gaan, nemen we op het mooie place de Comedie een fietstaxi naar het moderne gedeelte van Montpellier: Antioge. Dit valt behoorlijk tegen tov wat we al allemaal al gezien hebben. Maar er zijn een paar pronkstukken en het verhaal erachter is wel interessant. 

Vroeger bestond deze wijk alleen maar uit legerbarakken. Sinds de jaren 80 zijn deze legertaken vervangen voor nieuwbouw, ontworpen door de Spaanse/Catalaanse architect Ricardo Bofill. Het merendeel van de gebouwen is gebouwd in een stijl die is geïnspireerd op  de architectuur van het oude Griekenland.

Achter deze wijk begint  Port Marianne, een hele nieuwe wijk met als primeur de witte boom; L'arbre blanc. Dit appartementencomplex met 17 verdiepingen werd bedacht door drie architectenbureaus. Een architectonisch hoogstandje ten dienste van “buiten leven” werd ons verteld. Geïnspireerd door een boom en vol met grote uitstekende balkons die tegelijkertijd het buiten leven symboliseert maar ook bescherming/ schaduw biedt. Bovenop het dak heb je een bar met rondom fantastisch uitzicht vertelt onze fietstaxi dame: ‘ik ga er 2 x per maand heen en dan heb ik een week lang een glinstering in mijn ogen’ vertelt ze, zo gelukkig maakt die bar haar (en dat is niet alleen van de wijn😉) Mochten we nog een keer in Montpellier komen, dan gaan we dat zeker uitproberen.

Met lijn 3 gaan we verder naar het eindpunt Pérols Etang de L’ Or, Perols. Dat is zo’n 20 minuten vanuit het oude centrum. Daar aangekomen staan de Shuttels al klaar voor de stranden.Je hebt verschillende mogelijkheden: Carnon beach, Petit Travers of grand Travers. De laatste gaan wij maar eens uitproberen. 
 

Het systeem is overigens heel simpel. Je koopt een kaartje met de tram heen en die is ook geldig op de bus (1,60 pp) Op de terugweg doe je hetzelfde.

Op het strand is het een drukte van jewelste. Bij een van de weinige strandtentjes zitten voornamelijk de dure merkkleding en accessoires dragende inwoners van Montpellier. Ook worden we getrakteerd op opgespoten lippen en opgepompte borsten😉

De zwempret van Zohra wordt helaas snel ingedamd als ze flink wat grote kwallen signaleert. Toch hebben we nog fijn om de beesten heen wat verkoeling in het water kunnen vinden.

Later vinden we uit dat er verderop vanaf Marseille tot en met Italië een grote kwallenplaag gaande is. Waarschijnlijk hebben wij een klein staartje daarvan mogen meemaken.

Onze laatste dag in Frankrijk sluiten we af met vers gebakken churros en om alvast in de sfeer te komen een heerlijke pasta en gegrilde groente bij het restaurant ‘Mamma’. 

Morgenochtend hebben we gigantische reisdag voor de boeg. Om 08.15 vertrekken en dan komen we om 19:00 uur - als we geen vertragingen hebben - aan in Genua / Italië. Dit keer minder luxe, in totaal moeten we 3 x overstappen en hebben we allee. Het Italiaanse traject gereserveerde zitplaatsen.

Mij benieuwen hoe we deze reisdag door gaan komen🙈