Dag 26 treinreis Europa - Montpellier- Nimes (vrijdag 19/8)

We slapen in een ruimte met zeer verduisterende gordijnen. Zohra is niet wakker te krijgen en houdt het tot 10:00 uur vol. Echt uniek voor haar, maar ook veelzeggend. Iets om in de resterende weken rekening mee te houden. 

Gelukkig heb ik gisteren besloten de treinkaartjes naar Nimes nog niet te kopen en even de ochtend af te wachten. Zohra wil nog wel en uiteindelijk nemen we de trein om iets over tweeën naar Nimes. Nimes wordt ook wel het ‘Franse Rome’ genoemd omdat het een belangrijke stad van het Romeinse Gallië was. 

Als we aankomen op het station van Nimes, heb je niet het gevoel van in het Franse Rome terecht te zijn gekomen. Het is opvallend hoeveel - naar ik aanneem - Noord Afrikanen hier rondlopen. Deels was het me al een beetje opgevallen in Montpellier, maar hier in Nimes zie je ook in verhouding veel moslims in traditionele kledij.

Dichterbij het oude centrum verandert dit straatbeeld door de vele toeristen. Nimes heeft een aantal mooie overblijfselen uit de Romeinse tijd. De belangrijkste zijn het amfitheater Les Arenas, de tempel La Mason Carré en de  Tour Magne.

We besluiten les Arenas te bezoeken. Het schijnt een van de best bewaarde Arena’s te zijn. Na de verhalen van Karsten over stierenvechten en dat hij ook een keer een stierengevecht heeft bijgewoond, is de nieuwsgierigheid bij Zohra van zo’n Arena - hoe gruwelijk ze het hele idee van stierengevechten ook vindt - wel gewekt. We krijgen een interactieve audiokaart mee met een leuke interessante uitleg/interview met een van de bekende stierenvechters. We vallen van de ene verbazing in de ander bij het achtergrondverhaal van de stierengevechten. Met name waar de Arena voordat het gevecht begint voor werd gebruikt. ‘s Ochtends is dit voor de gevechten met wilde dieren. Deze vechters hadden niet het aanzien van de stierengevechters maar werden wel als moedige mannen gezien. Een van de twee zou in elk geval het leven laten aan het eind van het gevecht.

Wat Zohra - en ik ook - echt afschuwelijk vond was het feit dat om 12:00 de Arena leeg liep omdat mensen gingen lunchen. Dit vonden de Romeinen een niet zo’n aantrekkelijk deel van het programma. Op dit tijdstip werden de tot de dood veroordeelden de Arena binnen gebracht. Of ze waren vastgebonden en werden als maaltijd aan wilde en hongerige dieren gegeven of ze werden los gelaten zodat ze nog tevergeefs op de vlucht konden slaan. Als de Romeinen weer terug van de lunch kwamen,  kon het echte gevecht plaatsvinden. 

De Arena als bouwwerk is erg indrukwekkend, zeker als je steeds een laag hoger komt in de Arena. Zohra geniet van al dat moois, en schrikt zich helemaal het hoedje als ze in een verborgen hoek een gevangene ziet zitten (nep uiteraard😉)

Tot slot wandelen we door het oude centrum met leuke straatjes naar De tempel La Mason Carré, die is ook prachtig om te zien. Toch bijzonder dat de tempel in zo’n goede staat is gebleven.

Terug met de trein zien we ineens een gloednieuwe skatebaan bij de halte Baillargues, zo’n 10 a 15 min van station Montpellier. Montpellier heeft zelf geen skatebaan in de stad. Morgen maar eens kijken of we er gemakkelijk heen kunnen.

We besluiten een stokbroodje te kopen en met een e Claire als toetje en een netflixje de dag af te sluiten. Al wandelend naar huis komen we een oude straatmuzikant tegen. Zohra smelt bij het idee dat hij dit doet om te overleven en gunt hem wat geld van haar. De verbaasde reactie van hem en de dankbaarheid gaf Zohra een heel ‘gelukkig gevoel’- zoals ze dat zelf omschreef. Ze voelde dat ze iets goed had gedaan❤️