Dag 29 Treinreis door Europa - Genua (maandag 22/8)

Een nieuwe plek is altijd even wennen qua slapen. Na een korte nacht word ik met gigantische lage rugpijn wakker. Ik probeer met een diclofinac toch te blijven bewegen.

Want de geboorteplaats van  Christoffel Columbus, een van de meest reislustige types die ooit heeft geleefd, gaan we natuurlijk niet kreupel ontdekken. Genua is een ‘verticale stad’, zoals ze dat noemen, ingeklemd tussen de zee en de hellingen van de Apennijnen. Maar het klimmen laten we vandaag maar achterwege🤭

We worden wederom getrakteerd op bijzondere bouwwerken. Dat het een universiteitsstad is dat zie je meteen door de gigantische entree van de universiteit. Het museumcafe di Pallazo di Realle ligt er direct tegenover en daar nemen we onze Italiaans ontbijtje. De koffie heeft mij sinds we in Italië zijn nog niet in de steek gelaten.

De volgende stop is de wasserette, want na zoveel weken uit de koffer leven beginnen alle kleren toch iets wat te ruiken🤭. Ik had er een via Google gevonden met goede recensies. En dat ging echt super soepeltjes. Tussendoor hadden wij de tijd om in de buurt te shoppen en weer - ik dan - van de allerlekkerste espresso te genieten. Na de was-expeditie vervolgen we onze verkenning van deze stad. 

We nemen de tijd op de Piazza De Ferrari, het belangrijkste plein in Genua met een prachtige fontein, althans de fontein zelf is niet zo bijzonder, maar wel de symmetrische vorm water dat rondspuit. We lezen dat je niet moet vergeten een muntje in de fontein te gooien, maar we vermoeden dat we de enige zijn, want er is geen muntje te bekennen😁

Het plein is omringd met 19e-eeuwse gebouwen in de stijl van neobarok en art nouveau, waaronder het Dogenpaleis, het beursgebouw van Genua en het Carlo Felice-theater. Het plein heeft overigens niets met het Ferrari-automerk te maken. Het is vernoemd naar Raffaele De Ferrari, een of andere belangrijke hertog uit die tijd.

In alle gidsen wordt als een van de beste bezienswaardigheden in de oude binnenstad de Kathedraal van San Lorenzo (Cattedrale di San Lorenzo) genoemd van rond 1098 dat op de resten van een basiliek uit de 5e eeuw is gebouwd. Los van dat de Kathedraal in onderhoud is, valt ons de pracht en praal binnen toch wat tegen. 

Eerder waren we op weg naar de Kathedraal de katholieke kerk Chiesa del Gesu die Santi Ambrogio aan de Via di Porta Soprana 2 tegen. Mijn hemel dat was indrukwekkend mooi. De Kathedraal viel daarbij volledig in het niet. 

Maar ook de Santissima Annunziata del Vastato aan de Plaza della Nunziata is zo’n prachtige kerk van binnen. Deze bezochten we op weg naar het hotel. Eindelijk konden weer een echt kaarsje branden voor iedereen die ons lief is en heen is gegaan. Heel veel kerken/kathedralen hebben nu lichtjes die je aan kunt doen. Tja dat is echt niet hetzelfde dan een echt kaarsje aansteken.

De kerk hebben we zelfs twee keer bezocht, want Zohra had haar nieuwe sleutelhanger (een skateboard) bij het aansteken van de kaars even neergelegd, maar vergeten. In alle stress weer terug - ik er achteraan strompelend, want inmiddels schoot het om de haverklap in mijn rug. Gelukkig de sleutelhanger lag er nog.

In het hotel meteen weer een pijnstiller genomen en een warmtepleister - en maar hopen dat het snel voorbij gaat.

We hebben de dag afgesloten met de slechtste pizza ever, onze receptioniste had ons geadviseerd niet dichtbij het hotel te eten, omdat de kwaliteit niet echt hoog was zo dicht bij het station, maar met mijn rug wil ik niet nog veel langer lopen. En wat kun je mis doen met een pizza. Nou alles dus😂 Ik had een ongare bodem. Bij het terugsturen werd ik wel een beetje verbolgen aangekeken, maar ik dacht ook al kost ie maar 6,- ik wil wel een gare pizza ja☺️