Dag 31 Treinreis Europa - Genova - Pisa

Vanmiddag stappen we de trein in naar Pisa. Een ritje van 2,5 uur en we brengen het al spelend door. Dan gaat de tijd toch sneller.

In Pisa aangekomen, wandelen we rustig richting de toren. Zohra maakt een enthousiast sprongetje als de toren inzicht komt. 

Het is druk, maar het valt me toch nog mee. We besluiten om de toren te beklimmen, dat heb ik zelf ook nog nooit gedaan. Helaas kunnen we pas om 18.15 uur terecht. Na wikken en wegen besluiten we om de trein terug te verzetten en toch tot 18.15 uur de klim te boeken.

Die tijd is omgevlogen met wat wandelen en het eten van een overheerlijke pizza. As we dan uiteindelijk naar boven mogen - je moet eerst alles in een kluisje doen, want je mag niks mee naar boven nemen - behalve je telefoon of camera, dan ga je eerst nog langs de scan. 

Als je de trap opgaat dan denk je in eerste instantie ‘niks aan de hand’, maar hoe verder je naar boven gaat hoe meer en meer je de helling voelt. Je ziet en voelt het ook - aan de overigens gladde treden - dat de slijtage aan een kant zit. Je hebt twee niveaus waar je helemaal rondom kan lopen. De bovenste doet wel wat met je evenwicht😉

Eerlijk is eerlijk het is wel ontzettend leuk om de toren te hebben beklommen, de helling voelen is gaaf, het gevoel van uit balans zijn is bijzonder. En de toren is van oorsprong een klokkentoren, dat zie vanaf beneden niet, maar rondom hangen grote klokken en het uitzicht is natuurlijk ook fantastisch. Je ziet dan ook goed dat de toren, de kathedraal en de dooptoren omringt worden door een stadsmuur. Het  is jammer voor het vrije uitzicht dat er een hek voorstaat, maar wel een fijn gevoel voor de veiligheid. Stiekem had ik het wel gaaf gevonden als het hek er niet had gestaan☺️

Naar beneden lopen is ook ervaring. De trap is best glad en de helling voel je dan des te meer. Het verhaal over de bouw, de helling en het feit dat de toren al diverse aardbevingen heeft overleefd las ik in de New Scientist. Erg informatief en leuk om te lezen: https://www.newscientist.nl/nieuws/waarom-toren-van-pisa-niet-omvalt-aardbeving/

Uiteraard hebben wij ons ook helemaal uitgeleefd op de foto’s tot kramp in de buik van het lachen. De foto’s spreken van zelf.

Een kleine domper op deze geslaagde dag was de terugreis met meer dan een uur vertraging. Toen we eindelijk dachten dat we er waren- het was inmiddels pikkedonker- stapte we een halte te vroeg uit. De regio Genua is zeer uitgestrekt en heeft verschillende haltes. Gelukkig ging en 5 minuten later een trein en stapten we 10 minuten later op het goede station uit. Zohra moest zo nodig dat ze de trein uitvloog om een wc te vinden. Het was ook al inmiddels 23.45 uur en waren we behoorlijk gaar.

Morgen nog onze missie met de skateboard volbrengen en dan sluiten we Genua af en vertrekken we naar Milaan.